Hodujemy łajki jakuckie i border collie. Obie rasy na pewno świetnie sprawdzą się w psich sportach. Myślę jednak, że nie tylko o sporty tu chodzi, choć o nich będzie ten tekst, bo każda aktywność z psem – nawet zwyczajna zabawa z piłeczką , bieg przy rowerze czy spacer połączony z nauką komend – jest wskazana przy rasach o dużych pokładach energii.
Łajki to psy bardzo wytrzymałe, silne, mają dobrze umięśnione kończyny. Jako psy zaprzęgowe nie męczą się szybko, mogą biec długie kilometry, świetnie sprawdzą się więc zwłaszcza w dyscyplinach wykorzystujących ich mocną budowę, siłę i wytrzymałość. Z kolei bordery wspaniale spełnią się w dziedzinach wykorzystujących ich szybkość, zwinność, posłuszeństwo czy zapatrzenie w człowieka.
Jest wiele odmian dyscyplin, które można uprawiać razem ze swym pupilem. Sportowa aktywność daje obu stronom wiele korzyści. Pies potrafi rozładować w ten sposób nadmiar energii, daje wyraz swojej inteligencji , posłuszeństwu wobec właściciela, rozwija masę mięśniową i utrzymuje dobrą kondycję. A właściciel? Ma okazję do relaksu, odprężenia, oderwania się od pracy, obowiązków, ale także możliwość zadbania o własną kondycję fizyczną.
To, czy nasz czworonożny przyjaciel będzie psem z zacięciem sportowym, w ogromnej mierze będzie zależało od nas samych, ale także od cech danego osobnika. Warto w ten sposób ukierunkować psa o wysokim poziomie energii, a to widać już w okresie szczenięcym. Trzeba jednak pamiętać , że malucha nie można forsować fizycznie – w trosce o jego zdrowy wzrost (kościec, stawy). Najpierw zbudujmy ze szczeniakiem dobrą relację, zaliczmy z nim podstawy posłuszeństwa i zadbajmy o jego kondycję, a dopiero później zaangażujmy się w sport. Zbudujmy z psiakiem silną więź, nauczmy się nad nim ,,panować” – oczywiście przy pomocy komend.
Poniżej najpopularniejsze dyscypliny, bez podziału na rasy, bo w niektórych dziedzinach mogą się wykazać obie, które hodujemy. Oczywiście, nie podepniemy bordera do psiego zaprzęgu, ale łajkę możemy już nauczyć aportu. Pamiętajmy, że każda aktywność jest dobra ! Posiadanie psa powinno być źródłem radości dla właściciela, a wspólne ćwiczenia i treningi z psiakiem mają dawać zadowolenie obu stronom. Wzmacniają one więź między opiekunem a czworonogiem, budują wzajemne zaufanie. Sporty możemy trenować czysto rekreacyjnie, amatorsko, by po prostu miło i zdrowo spędzić czas z naszym pupilem, z korzyścią dla obu stron, ale też możemy pokusić się o udział w zawodach. Wybierając jakąś dziedzinę, powinniśmy zwracać uwagę na nasze możliwości i zainteresowania, ale także na predyspozycje i kondycję zdrowotną naszego psa.
Canicross – polega na bieganiu z psem przypiętym do swojego opiekuna (zwykle za pomocą linki z amortyzatorem łączącej psa z pasem na biodrach opiekuna); pies biegnie przed opiekunem, czym pomaga mu w biegu.
Bikejoring – jeden lub dwa psy ciągną rower, połączone są z nim liną z amortyzatorem.
Scooter – podobny do bikejoringu, ale zamiast roweru jest specjalna hulajnoga.
Psie zaprzęgi –psy ciągną pojazd zaprzęgowy (wózek, sanie), kierowany przez opiekuna; zaprzęg może liczyć od jednego do kilkunastu psów.
Dogtrekking – polega na spacerze, marszu (lub ewentualnie biegu); inaczej to marsz na orientację; opiekun z psem pokonuje trasy różnej długości, w jak najszybszym czasie, zaliczając odpowiednie punkty kontrolne.
Dogfrisbee(frisbee) – polega na rzucaniu psu dysku; zadaniem psa jest złapanie go w locie i przyniesienie opiekunowi.
Obedience-to posłuszeństwo sportowe; pies wykonuje komendy np. siad, waruj, przeskok przez przeszkodę; liczy się przede wszystkim precyzja wykonanych zadań.
Agility – polega na bezbłędnym pokonaniu przez psa specjalnie przygotowanego toru przeszkód; tor powinien być pokonany szybko i czysto, a opiekun używa komend głosowych i ruchowych; pies musi podążać za wskazówkami opiekuna.
Nosework – pies, używając nosa, próbuje coś znaleźć – może to być ukryte jedzenie (smaczki), zabawki lub specyficzny zapach.
Mantrailing –polega na tropieniu przez psa konkretnej osoby; pies wącha przedmiot pachnący człowiekiem, którego ma szukać i zapamiętuje ten zapach.
Fly ball –pies powinien pokonać prosty tor przeszkód, bez poleceń, a na jego końcu złapać piłkę i przejść przez tor w przeciwnym kierunku tak szybko, jak to możliwe.
Taniec z psem – polega na wspólnej choreografii psa i opiekuna, bazującej na jak najdoskonalszej pracy nóg; duet wykonuje różne sztuczki i figury przy odpowiednio dobranej muzyce.
Dummy – to aportowanie; opiekun jedzie z psem np. do lasu, na pole, nad wodę; zabiera ze sobą dummy, czyli tzw. sztuczny aport (najczęściej podłużny woreczek); pies znajduje rzucony przez niego aport – w krzakach, w trawie czy w wodzie, chwyta go, przynosi i kładzie przed nim.
